De laatste Poëzieweek en Gedichtendag
Ooit was alles stil Op donderdag 30 januari begon de allerlaatste Poézieweek. De CPNB, u weet wel, de organisatie die ons aan het lezen moet krijgen en houden, stopt ermee, jammer! Wat begon in 2000 met op de laatste donderdag in januari Gedichtendag die in 2013 upgrade (en dat dan in de verleden tijd geschreven) naar Poëzieweek, eindigt in 2020 met het laatste Poëziegeschenk: nu.10 dichters. Ik ben enigszins in mineur. Zoveel aandacht krijgt de poëzie toch al niet. OK, Nico Dijkshoorn mag geregeld in een populair tvprogramma een bijna ter plekke gefabriceerd gedicht voorlezen; als Jules Deelder overlijdt is dat voorpaginanieuws (terecht!, want hij was een geweldig dichter) en de indrukwekkende bundel Wakend over God van Joost Zwagerman verscheen na zijn zelfdoding in de bestsellerslijsten. Maar toch, over gedichten zegt men toch al snel: ik begrijp ze niet. Alsof je de werking van een mobiele telefoon wèl begrijpt, of de indeling van de bibliotheek, ik noem maar